Το κείμενο δημοσιεύτηκε στα ελληνικά:
"Tony Onuoha: Πεθαίνοντας στη μεταμοντέρνα εποχή" στην εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ 21.08.2007
Mεταφρασμένο στα αγγλικά από την Ξένια Ισπογλίδου στη διεύθυνση: Tony Onuoha: Dying in the postmodern age August 25th, 2007 The Short Story Made Long A space for undermined journalistic work
«Την οργισμένη αντίδραση Aφρικανών μεταναστών προκάλεσε ο θάνατος Nιγηριανού μικροπωλητή cd από πτώση, από τον πρώτο όροφο καφετέριας στη Θεσσαλονίκη. Στην προσπάθειά του να διαφύγει, θεωρώντας ότι επρόκειτο για αστυνομικούς με πολιτικά, πήδηξε από τον πρώτο όροφο, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του», έλεγε το ρεπορτάζ.
Την Κυριακή το μεσημέρι παρατηρούσα τους ομοεθνείς του, οι οποίοι μετουσίωναν τη λύπη και την οργή τους σε ένα θρηνητικό τραγούδι γύρω από τα λίγα λουλούδια που είχαν αφήσει στο σημείο της πτώσης του. Το ίδιο πρωί ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα είχα σταθεί στον επίλογο του άρθρου του Δ. Τζιόβα: «η αλήθεια νοείται ως εξαιρετικά σχετική και ασταθής έννοια, καθώς ο Καζαντζάκης δεν φαίνεται να πιστεύει στην ουσία της αλλά σαν τους μεταμοντερνιστές την κατασκευάζει…»
Πράγματι, μπροστά μου οι κάμερες πέντε καναλιών δούλευαν ασταμάτητα καταγράφοντας μαρτυρίες, απόψεις, το κλίμα. Ταυτόχρονα δούλευε ψαλίδι του μοντάζ λόγω του ειδησεογραφικού φόρτου από τις επερχόμενες εκλογές, ενώ ακούγονταν οι αντικρουόμενες απόψεις, οι εκδοχές της αστυνομίας, τα παράπονα των καταστηματαρχών για τις σπασμένες καρέκλες και τα δακρυγόνα της αστυνομίας. Έτσι δεν έμεινε και πολύς χώρος για τον «25πεντάχρονο αλλοδαπό», όπως αναφέρεται ανώνυμα παντού.
Η αστυνομία αρνείται ότι τα δυο άτομα που τον κυνηγούσαν ήταν αστυνομικοί. Ως συνήθως κάνει «καλά» τη δουλειά της. «Αντίκρισε δύο άτομα με πολιτική περιβολή, τα οποία εξέλαβε ως αστυνομικούς», γράφουν πανομοιότυπα τα ρεπορτάζ, χωρίς να αναφέρουν άλλη εκδοχή. Ο αδερφός του μου είπε ότι δυο αστυνομικοί πέρυσι το καλοκαίρι τον έπιασαν στο ίδιο καφέ, του έσπασαν το πόδι και τον οδήγησαν με χειροπέδες στο αυτόφωρο γιατί πουλούσε παράνομα cd.
Η αστυνομία αρνείται ότι τα δυο άτομα που τον κυνηγούσαν ήταν αστυνομικοί. Ως συνήθως κάνει «καλά» τη δουλειά της. «Αντίκρισε δύο άτομα με πολιτική περιβολή, τα οποία εξέλαβε ως αστυνομικούς», γράφουν πανομοιότυπα τα ρεπορτάζ, χωρίς να αναφέρουν άλλη εκδοχή. Ο αδερφός του μου είπε ότι δυο αστυνομικοί πέρυσι το καλοκαίρι τον έπιασαν στο ίδιο καφέ, του έσπασαν το πόδι και τον οδήγησαν με χειροπέδες στο αυτόφωρο γιατί πουλούσε παράνομα cd.
Ποιος ήταν αλήθεια ο Tony Onyoha;
«Πουλούσε cd. Έπρεπε να κλέβει για να ζήσει;» με ρώτησε ένας φίλος του. Μοίραζε, επίσης, φυλλάδια διαφημιστικών εταιρειών. O πατέρας του είχε πέντε χρόνια να τον δει, από κείνο το πρωινό που άφησε το μικρό χωριό του κοντά στο Lagos της Νιγηρίας. Τώρα ζήτησε, έστω και έτσι, να πάρει το άψυχο κορμί του. Αν ήταν ο Πρίαμος θα παρακαλούσε γονατιστός τον Αχιλλέα. Αλλά στην μεταμοντέρνα εποχή ποιον πρέπει να παρακαλέσεις για να βρεθούν τα 8000 ευρώ που χρειάζονται για τη μεταφορά; Η πρόθεση σβήνει σε έναν κυκεώνα αναρμόδιων φορέων υπουργείων, προξενείων, αεροπορικών εταιρειών κτλ. Και βρίσκεται χιλιάδες μίλια μακριά.
Τον έβλεπα κάθε μέρα στον πεζόδρομο με τα cd αλλά απέφευγα το βλέμμα του για να μη με κουράζει με τις ερωτήσεις. Στα μάτια του έβλεπες την ιστορία και τις προσδοκίες του κάθε μετανάστη. Είχα την περιέργεια να μάθω ποιος ήταν, όμως δεν μπήκα στον κόπο να τον ρωτήσω.
Οι φίλοι του είπαν ότι ήταν πάντα χαμογελαστός και φιλότιμος. Ότι σύντομα σκόπευε να παντρευτεί. Τα υπόλοιπα, τα όνειρά του, την αγάπη του για τους γονείς και τα μικρότερα αδέρφια του που τους έστελνε συνεχώς χρήματα, δεν θα τα μάθουμε ποτέ. Τα πήρε μαζί του με εκείνο το θανάσιμο άλμα στον πεζόδρομο που ήταν η δική του γη της επαγγελίας.
Δεν θα είχα ασχοληθεί μαζί του αλλά εκείνες οι τελευταίες λέξεις, «Άσε με, Άσε με…», μια απεγνωσμένη κραυγή ζωής, που ακούστηκαν από το στόμα του προς τον αστυνομικό πριν βρεθεί στο κενό από το μπαλκόνι, δεν μ’ άφηναν να ησυχάσω. Έχω την αίσθηση ότι αυτή ικετευτική κραυγή που μοιάζει να απευθύνεται σε όλους μας δυσκολεύεται να φτάσει μέχρι τα αυτιά μας. Κι αν φτάσει ποιος είναι πρόθυμος, άραγε, να τον ακούσει; Η φωνή του θα σκεπαστεί γρήγορα από την αδιαφορία μας και τα προεκλογικά συνθήματα.
O Tony βρίσκεται ακόμη στο ψυγείο..
Την Παρασκευή 21 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθεί τελικά η αναβληθείσα συναυλία για τον δολοφονημένο μετανάστη. Η συναυλία διοργανώνεται από την Κοινότητα Νιγηριανών, το Φόρουμ Μεταναστών και την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης. Θα συμμετέχουν αφρικανικά μουσικά σχήματα και τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας του θύματος και τη συμπλήρωση του ποσού που απαιτείται για τη μεταφορά της σορού του στην πατρίδα του.
18 σχόλια:
Κιόλας έχει ξεχαστεί. Στην ηλικία μου, κι εγώ΄έχω την οικογένεια να με πληρώνει ακόμα! ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ
Μέσα στην ειδησεογραφία των ημερών, όλοι το ξεχάσαμε. Ένας ακόμη μετανάστης -που έκανε και λαθρεμπόριο- χάθηκε. Αλλά μην περίμένεις τα ΜΜΕ να στηρίξουν την οικογένεια ή να δουν πέρα από τον τίτλο της είδησης. Αδιαφορούν αφού είναι εκείνα τα ίδια που διαφημίζουν τον τάχα θάνατο της μουσικής εξαιτίας της πειρατίας.
Έστω και στη μνήμη ενός μετανάστη φωνάζω ακόμη μία φορά ζήτω η πειρατεία. Δεν πέθανε μόνο εξαιτίας των αστυνομικών, αλλά λόγω του νόμου που κάνει τις δισκογραφικές εταιρείες και κάθε φώνιο που νομίζει ότι έχει φωνή να θησαυρίζουν.
Το Εμποριο Σκοτωνει Τις Τεχνες. Η Βιομηχανια Σκοτωνει Τη Μουσικη. Η Αστυνομια Σκοτωνει Αθωους.
yriacool@yahoo.com
@spirosvii
@Δειμος
Ας βοηθήσουμε όλοι να μην ξεχαστεί.
Η περίπτωση του Τόνυ μου θυμίζει το στίχο του Ελύτη "Η τέχνη του να βγάζεις χρήματα είναι κι αυτή μια πολεμική ιδιότης". (Μαρία Νεφέλη)
Και όχι μόνο του Τόνυ αλλά και της γενιάς των 700 ευρώ
Η Αλήθεια……
Το απαράδεκτο Ελληνικό κράτος ενώ μπήκε σαν λαθρομετανάστης-οικονομικός και όχι με πολιτικό άσυλο του έδωσε άδεια να μένει εδώ.
Το απαράδεκτο Ελληνικό κράτος αντί να λάβει δραστικά μέτρα για τους παράνομους διακινητές cd που συμβάλουν στο να χάνονται χιλιάδες ευρώ από φόρους, τους συλλαμβάνει και τους ξαναφήνει αντί να τους απέλαυνε άμεσα.
Το απαράδεκτο Ελληνικό κράτος ανεκτικέ για μια ακόμα φορά μια χούφτα κακοποιία στοιχεία, παρέα αυτή την φορά με παράνο μους διακινητές αλλοδαπούς να αναστατώσει το κέντρο της Θεσσαλονίκης.
1)Παράνομη είσοδος στην χώρα-Γιατί δεν απελάθηκε άμεσα;
2)Συνελήφθη όπως λένε μια φορά το κράτος τι έκανε για να τον βαλει στα όρια την νομιμότητας;
3)Αν του σπάσανε το πόδι γιατι δεν έκανε μηνύσει;
4)Για τους κακοποιούς αλλοδαπούς που πήραν μέρος στα επεισόδια γίνεται έρευνα για ταυτοπροσωπία για να συλληφθούν;
5)Ακόμα και να ήταν αστυνόμοι και να του φώναξαν που πάς, ποια ήταν η παρανομία τους;
Αγαπητέ μου ανώνυμε
Ο Τόνυ ήταν ένα χαμογελαστό παιδί που δεν πείραξε κανέναν.
Είχε νόμιμη άδεια και ήταν ένας μετανάστης όπως είναι χιλιάδες έλληνες στο εξωτερικό.
Αν η φοροδιαφυγή του Τόνυ είναι έγκλημα, ελπίζω να έχεις την ίδια άποψη και για τα εκατομμύρια των ελλήνων που φοροδιαφεύγουν εις βάρος των πιο αδύνατων. Πολλοί από αυτούς μας κάνουν μαθήματα πατριωτισμού.
Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους πιο αδύνατους. Για μένα η κραυγή του Τόνυ ήταν «Ασε με να ζήσω….». Όσοι θέλουν μια κοινωνίας αλληλεγγύης και ανθρωπιάς όφειλαν να του δώσουν το χέρι.
Εξαρτάται τις αξίες που επιλέγει ο καθένας.
Προφανώς ανήκουμε σε διαφορετικούς πολιτισμούς.
Το «Προφανώς ανήκουμε σε διαφορετικούς πολιτισμούς.» Το συνυπογράφω και ευτυχώς, γιατί θα ήταν πολύ βαρετό να είμαστε όλοι το ίδιο.
«Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους πιο αδύνατους.» Το κράτος Χάος-Μπάχαλο έχει σημασία πως φέρεται στους πολίτες του , την κοινωνία στην προκειμένη περίπτωση την είδα μέσα «από τα καθεστωτικά ΜΜΕ» που λένε και οι αναρχικοί, να συμπεριφέρεται θετικά προς τους Αφρικανούς..
«Ο Τόνυ ήταν ένα χαμογελαστό παιδί που δεν πείραξε κανέναν.»
Το τμήμα Μάρκετινγκ της παράνομης διακίνησης CD αυτό το προφίλ έχει διαλέξει για τους διακινητές.. Ελάχιστη τσιγκάνοι που εμφανίστηκαν στην αρχή εξαφανίστηκαν δια μαγείας!! Και εδώ μπαίνει το Κράτος μπάχαλο που είναι ανίκανο να εντοπίσει τα εργαστήρια κοπής τον CD και δεν διαλύει αυτό το κύκλωμα-«μαφία».
«Είχε νόμιμη άδεια και ήταν ένας μετανάστης όπως είναι χιλιάδες έλληνες στο εξωτερικό.» Συγνώμη αλλά όχι!! Λαθρομετανάστης ήταν, και όχι μετανάστης που το κράτος Χάος-Μπάχαλο του έδωσε ευκαιρία ζωής με την χορηγία της άδειας παραμονής που την ευκμεταλεύτικε με τον καλύτερο τρόπο-μία νόμιμη δουλειά περιστασιακά μία παράνομη μόνιμα.
«Αν η φοροδιαφυγή του Τόνυ είναι έγκλημα»
Η φοροδιαφυγή στο μεμονωμένο άτομο δεν είναι πρόβλημα(ποινικό αδίκημα είναι), το πρόβλημα είναι το κράτος-μπάχαλο που αφήνει να δημιουργούνται τα προβλήματα και να διαιωνίζονται..
‘ΑΝΩΝΥΜΟΣ’
ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ΣΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.
Kai egw sumfwnw me ton filo pio panw
+1
Προσωπικά, στο μόνο που θα συμφωνήσω είναι στο δικαίωμα αντίρρησης και ελεύθερης έκφρασης, που έχουμε όλοι, ακόμα κι αν ορισμένες φορές δε συμφωνούμε με όλους τους συνομιλητές μας.
Αν θέλετε, ρίξτε μια ματιά και στη δική μου άποψη για το θέμα.
http://www.mixed.gr/content/view/169/48/
Κι εγώ δηλώνω επιφύλαξη για το πως έγινε το γεγονός. Αν ακουσεις τους αυτόπτες μάρτυρες οι απόψεις τους διχάζονται και είναι και φορτισμένοι από το συμβάν.
Αυτό που πραγματικά ενοχλεί είναι η επιλεκτική χρήση βίας στους μετανάστες, όπως άλλωστε σε κάθε αδύναμη ομάδα.
@Ανωνυμος
«Αν ακούσεις τους αυτόπτες μάρτυρες οι απόψεις τους διχάζονται και είναι και φορτισμένοι από το συμβάν.»
Μπορεί για τη σκηνή της πτώσης να υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές αλλά εκείνο που θεωρώ σημαντικό και είναι απαράδεκτο είναι η αστυνομική βία που εφαρμόζεται.
Όπως μου είπε ο αδερφός του, και εξηγεί πολλά πράγματα, είναι ότι οι αστυνομικοί τον κυνηγούσαν πολλές φορές και τον είχαν χτυπήσει. Γι' αυτό τους φοβόταν και ίσως γι΄ αυτό φτάσαμε εκεί.
Αγαπητή Τζένη
«Τον καταδίωξαν γιατί πουλούσε αντιγραμμένα CD μουσικής. Δεν πουλούσε ούτε πρέζα ούτε χάπια.»
Συμφωνώ. Δεν πείραξε κανέναν και επιπλέον ήταν αξιοπρεπής. Γι’ αυτό αισθάνεται κανείς ότι υπάρχει κάτι άδικο στην ιστορία του. Είναι η βία απέναντι σε κάποιον που σου χαμογελά και απλώς ζητάει να ζήσει.
Εμείς οι πολίτες της Καλαμαριάς που πιστεύουμε βαθιά στην κοινωνική
αλληλεγγύη και δεν αξιολογούμε τους ανθρώπους με βάση το χρώμα και την
εθνικότητά τους, διατρανώνουμε την αντίθεσή μας στον διαχωρισμό των ανθρώπων
σε πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας και δηλώνουμε απερίφραστα ότι θα
είμαστε πάντα δίπλα σε όσους υφίστανται την αστυνομική βία.
ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ?
ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ ΑΓΑΠΗΤΕ
Ντροπή στον ρατσιστή φασίστα που προσβάλει την μνήμη του νεκρού συνανθρώπου μας, θύματος της αστυνομικής βίας.
Το υψωμένο δάκτυλο
Στο κείμενο το οποίο έγραψα για τον Τόνυ κατέγραψα απλώς τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου. Πιστεύω ότι εκτός από τις ιδεολογίες και τις απόψεις, είναι σημαντικό να ακούσουμε και να καταλάβουμε τον «Άλλο», που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ένας Νιγηριανός μετανάστης.
Εδώ και δεκαετίες όμως, βλέπω με πολύ καχυποψία το υψωμένο δάχτυλο. Το έχω δει παντού. Στα σχολεία, στην κοινωνία, στα δεξιά και αριστερά κόμματα, στους άμβωνες τις εκκλησίας, στους κάθε λογής καθοδηγητές οι οποίοι με περισσή αλαζονεία γνωρίζουν –μόνον εκείνοι, ακλόνητοι για την αλήθεια τους- τι πρέπει να γίνει.
Μια ζωή πάλεψα για να αντιμετωπίσω αυτό το υψωμένο δάχτυλο και τη νοοτροπία την oποία κουβαλάει στην κοινωνική ζωή. Δεν το ανέχτηκα ούτε από δασκάλους, ούτε από κομματικούς καθοδηγητές. Πολύ περισσότερο δεν θα το ανεχτώ από κάποιον που μου κάνει κηρύγματα πίσω την από τη μάσκα της ανωνυμίας.
Χωρίς να έχει καμιά σημασία: Τη Δευτέρα, μαζί με αρκετούς άλλους, ήμουν στη διαδήλωση για τον Tony Onuoha.
Και βεβαίως δεν είδα αυτήν την περίφημη κοινωνία και τους πολίτες που επικαλείται ο ανώνυμος. Πού ήταν άραγε; Πού ήταν ο Δήμος; Πού ήταν οι φορείς; Δεν εξέδωσαν ούτε μια ανακοίνωση!
Υπήρξαν βέβαια δυο φωτεινές εξαιρέσεις. Η Δημοτική Κίνηση Πολιτών και το στεφάνι της Χρύσας Αράπογλου
θλιβερό και αποτρόπαιο
η δυτική κοινωνία σκοτώνει αθώους
οι κύριοι όμως που χρησιμοποιούν αυτά τα παιδιά σαν εμπόρους-βαποράκια πλουτίζουν με το αίμα τους...
Αγαπητή μου paranoia
Οι κύριοι αυτοί είναι η αθέατη πλευρά του προβλήματος. Πάλι κάποιοι άλλοι κερδίζουν.
Πάντως ο Tony Onyoha βρίσκεται ακόμη στο ψυγείο. Ο νόστος παραμένει ακόμη αδύνατος. Την Παρασκευή 21.09 θα πραγματοποιηθεί συναυλία συμπαράστασης για να μαζευτούν κάποια χρήματα.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=767034
Δημοσίευση σχολίου