"Οι "πλασματικές βιογραφίες" του δεν επιδιώκουν -όπως θα συνέβαινε αν είχαμε να κάνουμε με το παραδοσιακό είδος της βιογραφίας- να συγκροτήσουν μιαν ενιαία και αντικειμενικά ερμηνεύσιμη προσωπικότητα του εκάστοτε βιογραφούμενου προσώπου, ό,τι πρωτίστως επιδιώκει είναι να αναζητήσει και να στρέψει τον "αφηγηματικό φακό" του σε πτυχές ζωής, ενδεικτικές της δικής του πνευματικής αγωνίας και ανταποκρινόμενες στα προσωπικά του πάθη και αδιέξοδα. Υπονομεύοντας κάθε έννοια ή δυνατότητα αντικειμενικότητας, δημιουργώντας πολλά επίπεδα ανάγνωσης, θέλει να "διαχύσει" μια ατμόσφαιρα ασταθή, να συνθέσει μια πραγματικότητα και να τη σκηνοθετήσει έτσι, ώστε να μπορεί να κρύψει όσο γίνεται καλύτερα το πρόσωπό του. Οι συνθήκες του καιρού τον ευνοούν και τον δικαιώνουν, όσο κι αν κάποια στιγμή αναπολεί νοσταλγικά τη νευτώνεια εποχή, δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι "η κρυστάλλινη διαύγεια έδωσε τη θέση της στην απροσδιοριστία και στις θεωρίες του χάους". Και, παιδί του καιρού του ο ίδιος, αφήνεται στη γοητεία της ασάφειας και της πολυσημίας, μετατρέποντας τη γραφή του σε πρίσμα ανασκευαστικό της πραγματικότητας, μέσα από το οποίο τα πρόσωπα, τα πράγματα και οι καταστάσεις χάνουν το στερεότυπο σχήμα τους και κατατίθενται κλιβανισμένα από την ιδιοτυπία της δικής του αισθαντικής προσωπικότητας.""Ανασκευάζοντας την πραγματικότητα"
Απόσπασμα από την κριτική του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου για τον "Καθρέφτη και το πρίσμα" στην Αυγή (29.07.07)
Ο Κ. Γ. Παπαγεωργίου είναι ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου