"θα παραπονεθώ για σένα έρωτα στ'αστέρια τη νύχτα που είναι ο μανδύας της απελπισίας μου, με το στομάχι σκαμμένο απ'τη θλίψη ακέραια μόνος σε κατάκοιτη θέληση με πανικό σαν πίδακα στο στήθος. Τη νύχτα που κουράζονται τα πράγματα και παύουν να με κυνηγούν έρωτα...[...]"
Πάλι μια Κυριακή στενάζει μεσ'στο κρύο είναι του στήθους η μεγάλη παγωνιά η φεγγερή μου ανάσα όπως ο γαλανός καρπός βοά σ'έν'άδειο καλοκαίρι. Πάλι μια Κυριακή με φέρνει ως το θάνατο γυρίζω δύσκολα τη μνήμη κι αν ποθώ τ'αστέρια δεν έχω τη χαρά του σκοτεινού βαθειάν ελπίδα τώρα Γι'αυτό στενάζει μεσ'στην Κυριακή μονάχη της η δύναμή μου. ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Καλημέρα,καλώς σας βρίσκω και σας περιμένω... χαίρετε
"..αυτό το άστρο στον ουρανό είναι η πέτρα που 'χαμε στο στόμα, μην και ξεφύγει ο στεναγμός μας. χαμένοι μες στο μάταιο θόρυβο η σιωπή ήταν που μας είχε τελικά νικήσει". Τ. Λειβαδίτης Καλό βράδυ.
"Κι όσο περνάν τα χρόνια γίνομαι όλο και πιο σύντομος, μέχρι που στο τέλος μια λέξη θα μου αρκεί: «ησυχία», όπως στα νοσοκομεία – ή «πυρ!» όπως όλα μου τα πρωινά. ( Τάσος Λειβαδίτης )
Σας απευθύνω πρόσκληση. Στείλτε και σεις τους δικούς σας στίχους ή των ποιητών που αγαπάτε συμμετέχοντας στην παγκόσμια ημέρα ποίησης στο mail του βιβλιοπωλείου: n-lamp@otenet.gr
10 σχόλια:
"θα παραπονεθώ για σένα έρωτα στ'αστέρια τη νύχτα που είναι ο μανδύας της απελπισίας μου,
με το στομάχι σκαμμένο απ'τη θλίψη
ακέραια μόνος
σε κατάκοιτη θέληση
με πανικό σαν πίδακα στο στήθος.
Τη νύχτα που κουράζονται τα πράγματα και παύουν να με κυνηγούν έρωτα...[...]"
Νίκος Καρούζος
χαίρετε
"...γιατί το ξέρει: περισσότερο απ' όλες τις αισθήσεις
η αφή λυτρώνει, η πιο άσημη."
Νίκος Καρούζος
Καλώς όρισες Φαίδρα με τα ποιητικά σου Blogs
ΚΥΡΙΑΚΗ
Πάλι μια Κυριακή στενάζει μεσ'στο κρύο
είναι του στήθους η μεγάλη παγωνιά
η φεγγερή μου ανάσα
όπως ο γαλανός καρπός βοά σ'έν'άδειο καλοκαίρι.
Πάλι μια Κυριακή με φέρνει ως το θάνατο
γυρίζω δύσκολα τη μνήμη
κι αν ποθώ τ'αστέρια δεν έχω τη χαρά
του σκοτεινού βαθειάν ελπίδα τώρα
Γι'αυτό στενάζει μεσ'στην Κυριακή
μονάχη της η δύναμή μου.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
Καλημέρα,καλώς σας βρίσκω και σας περιμένω...
χαίρετε
Καλησπέρα Μάκη, στίχοι νοσταλγίας .Ούτε άστρα βλέπουμε πια , ούτε ουρανούς.Μόνο στα ποιήματα διακρίνουμε πότε πότε μακρινές αναλαμπές . Τι κάνεις Μάκη; Γράφεις τίποτα καινούργιο; Πίνεις ακόμα καφέ στην Καλαμαριά ;
Φίλε Μάκη, η περιήγηση στο διαδίκτυο με έφερε στα χνάρια σου.Θα τα ακολουθώ...
Νίκος
"..αυτό το άστρο στον ουρανό
είναι η πέτρα που 'χαμε στο στόμα, μην και ξεφύγει ο στεναγμός μας.
χαμένοι μες στο μάταιο θόρυβο
η σιωπή ήταν που μας είχε τελικά νικήσει".
Τ. Λειβαδίτης
Καλό βράδυ.
Κατερίνα
Και οι αναλαμπές των ποιημάτων μάς βοηθούν να δούμε την άλλη πλευρά των πραγμάτων.
"Ας ζήσουμε λοιπόν και μ’ αυτά ή μόνο μ’ αυτά" Μ. Αναγνωστάκης
Έχουμε καιρό να βρεθούμε.
Θα τα πούμε σύντομα και από κοντά.
Φίλε Νίκο
Καλώς όρισες και καλή επιτυχία στη μπλογκόσφαιρα.
Είμαι σίγουρος ότι θα τα πας πολύ καλά γιατί η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ήταν πάντα στην πρωτοπορία των αναζητήσεων.
Καλή επιτυχία και στην εκδήλωση του Κώστα Ακρίβου. Ήταν πριν λίγες μέρες εδώ στον "Ιανό" και τον είδα.
...η σιωπή ήταν που μας είχε τελικά νικήσει".
"Κι όσο περνάν τα χρόνια γίνομαι όλο και πιο σύντομος, μέχρι που στο τέλος μια λέξη θα μου
αρκεί: «ησυχία», όπως στα νοσοκομεία –
ή «πυρ!» όπως όλα μου τα πρωινά. ( Τάσος Λειβαδίτης )
Καλό βράδυ
Φίλε Μάκη γεια σου και πάλι.
Σας απευθύνω πρόσκληση.
Στείλτε και σεις τους δικούς σας στίχους
ή των ποιητών που αγαπάτε
συμμετέχοντας στην παγκόσμια ημέρα ποίησης
στο mail του βιβλιοπωλείου: n-lamp@otenet.gr
Δημοσίευση σχολίου